Heerlijk geslapen, dus ik had er weer zin in vanmorgen. Bijna geen vogels te bekennen, het is vreemd. Ik zie zo weinig klein vliegend spul, ja wel vliegen en wespjes en vlinders ook wel en een hele grote zwerm spreeuwen die plotseling opvlogen, prachtig!
Veel venkel bij het tuintje op de Veerdijk en het boerenwormkruid neemt ook elk jaar toe, prachtig!
Waar de tulpen stonden bloeit nu groenbemester, blauw en wit gemengd en de uien daarnaast worden getrokken, of hoe dat dan ook heet.
Ik wandelde zes kilometer en deed daar bijna twee uur over, veel foto's gemaakt waarvan de helft weer weg kan en op het gemak gelopen. Joop deed ondertussen fysio.
De pakjesmannen kwamen langs en ik geloof dat ik nu wel een goede bustehouder heb en ook een hemd of twee erbij. Gelijk mijn ondergoedlaatjes opgeruimd en een zak vol(!) in de kledingbak gegooid, want nog veel goed omdat ik het nooit droeg en de rest gooien ze daar dan maar weg, ik weet niet of ze daar ook nog iets mee doen.
Natuurlijk moest er ook nog iets retour en omdat het met DHL kwam moest ik daarvoor naar Dreischor, een leuk fietsritje en terug ook nog even naar Brouwershaven, dat was ook weer 18km op de fiets.
Joop fietste een heel andere route en kwam een mede rolstoelfiets gebruikster tegen waar hij een praatje mee maakte. Hij had warempel haar naam onthouden, die kwam me bekend voor, waarschijnlijk al eens eerder tegengekomen op het www. Een bezige bij, heel creatief, dit is haar website.
Vanmiddag fietste ik naar Scharendijke en kwam voorbij 'mijn notenboom'. Het was er rustig, dus ik besloot een poging te wagen om een foto te maken. Dat heb ik niet goed gedaan want omdat ik aan de andere kant van de omheining sta , staat hij er niet in zijn geheel op, zie het olievat dat mist ook nog een stukje tot op de grond, maar zo ongeveer is wel te zien hoeveel hij nu gegroeid is en... niet onbelangrijk, er zitten noten aan, niet zo heel veel geloof ik maar toch.
De loods ziet er gezellig uit, daarvan maak ik ook nog eens een foto, dat vergat ik weer. Ik vind dat best lastig, zeker als er mensen zijn.
Alles is zwaar omheind en het huis is onzichtbaar geworden, geen idee wie daar nu woont.
Wolken en ook nog een paar buien rond de middag, maar daar bleef het bij, de was was voor die tijd al droog.
Ja alweer die was en fietsen en slecht geslapen, dat ook alweer, want ik schrijf nu eenmaal over de dingen die me bezig houden en daar zit niet veel spannends bij, dat zoek ik ook niet op, het kan mij niet saai genoeg zijn. Wat ik wil zeggen is dat reageren als je geen zin hebt of denkt wat moet ik nu weer zeggen echt niet nodig is ook al doe ik het meestal wel bij jou/jullie. Dit is ook tevens mijn reactie op het blog bij John. Ook onze blogs veranderen in de loop der tijden, misschien komt er ooit een tijd dat ik het reactieboxje maar uit laat, we zien wel.
Overal ligt het vlas te roten tot er van de stengels bijna niets meer van over is, op de dunne inwendige vezels na.
Bij het roten van vlas worden de stengels blootgesteld aan vocht en micro-organismen, waardoor de vezels van de houtachtige kern loskomen. Dit proces, waarbij een deel van de vlasstengel afbreekt en de vezels vrijkomen, is essentieel voor de productie van linnen.
'Grote zandkool' zegt Google, ik heb er nog nooit van gehoord. Het is ook een superklein bloempje en het groeit weelderig in de Schapenweg.
En dit is denk ik een elzenhaantje, of een ander blauw kevertje dat er op lijkt, daar heb ik dan weleens van gehoord, mooi en opvallend als per ongeluk je oog erop valt.
Lekker gewandeld vanmorgen, het was zoo stil in de polder! Geen herrieschoppende boeren, alleen een stuk of wat fietsers en een enkele wandelaar.
Slecht geslapen, dus ik produceer verder niet veel. Een dag of wat geleden wel met een tekening begonnen, maar dat vordert ook niet erg. Ook heb ik een paar dagen geleden geprobeerd om glas te snijden, dat wilde nog niet erg lukken, misschien eerst een kleiner stukje proberen want dit brak op het laatste stuk verkeerd af.
Het was weer een fijne wandeling, met alweer nieuwkomers en weer anderen die andere bezigheden hadden, zo groeit de club gestaag. Tijdens de nazit was Radio Schouwen Duiveland aanwezig, dus volgende week zijn we op de radio. Geen idee hoe laat en wanneer.
De rest van de dag rustig aan gedaan, ook al verslapen vanmorgen, dus de dag is eigenlijk zo voorbij. Opwarmeten, ook al fijn! Echt zaterdag!
Wil je ook mee lopen? Dat kan door 's zaterdags om 11.00u aanwezig te zijn op het Breedveld bij de Smisse! Helemaal vrijblijblijvend
Veel dingen gedaan vandaag, ik wil niet zeggen 'hard gewerkt', want dat was het eigenlijk niet zo, maar je kunt het natuurlijk op meer manieren druk hebben. Ik weet het allemaal niet goed meer, ook dingen voor Joop die niet gingen, een printer die het niet doet en even later voor mij ook weer niet, dat zijn meer ergernissen waar je ook moe van wordt.
Gewinkeld en niet kunnen vinden wat je zoekt, honderden bh's bekeken, die dingen zien er niet uit, ik heb er een hekel aan en ze passen nooit goed. Uit wanhoop van die topjes besteld waar geen vorm in zit en die over je hoofd aan moeten, daar ben ik te oud voor en het zit ook voor geen meter, dus die moeten weer terug. De Sloggi's van vroeger zijn er niet meer, ik kan ze tenminste niet vinden, ja sorry hoor heren, maar jullie hebben dat misschien met onderbroeken soms, dat die fijne dingen van vroeger er ook niet meer zijn.
Toen eind van de middag de zon nog ging schijnen nog maar wat wasjes gedraaid en opgehangen.
De foto's zijn van precies twintig jaar geleden, van een plek waar ik nu bijna elke dag voorbij loop. We hadden bijen en Joop zette daar weleens een paar kasten neer.. We waren in die tijd ook volop honing aan het slingeren...
Wat een leuke dierendag vandaag. Eerst vanmorgen met een overrijpe banaan richting de alpaca's. Het is niet zo dat ze enthousiast waren maar hij werd lekker opgepeuzeld.
En vanmiddag mocht ik Rik uitlaten, hij was al bij een oppasbaasje , maar ja oppasbaasjes moeten ook weleens even wat anders doen dan oppassen en zodoende mocht ik even invallen. Daar had Rik geen enkel probleem mee. Een schat van een hond, hij mocht ook los, maar dan bleef hij stil staan, hij wilde ook na de poep wel weer terug, maar daar was ik het niet mee eens natuurlijk. We wandeleden een fijn rondje een eenmaal weer thuis kreeg hij zijn lunch.... wat een bofhond!
Daarna fietste ik nog even naar de groenteboer, het was weer een overwegend zonnige dag, heerlijk!
Volop genoten zodoende. Joop deed fysio en fietste een grote ronde vanmiddag. Het is niet dat we geen beweging krijgen.
Halve biologische witlofstronkjes gerold in ham, met kaas, uit de oven. Heerlijk en lekker makkelijk. Aardappels eten we al lang niet meer, al zagen de nieuwe er vanmiddag wel lekker uit, ik koop zeker geen zakken meer.
Aan de andere kant van de dijk is het fietspad, waar je meestal ook over wandelt, maar vandaag keek ik weer eens aan de andere kant. Langs het fietspad zijn knotwilgen, maar ook aan deze kant, allemaal mooie ronde kruintjes die prachtig afsteken tegen de dijk of de lucht, of gewoon zo ook altijd mooi zijn.
Wind en wolken, heerlijk weer!
Verder nam ik vandaag mijn klerenkast eens onderhanden, want met een bruiloft in het verschiet heb ik er weer een probleem bij... 'wat doe ik aan'...
Geen uitbundige bruiloft hoor, tien uur al in het Gemeentehuis van Kerkdriel zijn... en na het ja-woord, dat het in voor- en tegenspoed is, bij Sil en JW thuis koffie met gebak en een lunch en daarna weer richting huis. Maar ja toch een beetje feestelijk natuurlijk... dus...
Verder het koffiezetapparaat en de waterkoker ontkalkt en dat hele hoekje schoongemaakt en twee wandelingetjes.
En deze als eerbetoon aan George Kooyman die vandaag overleed. Wat hebben we van zijn muziek genoten en zullen dat nog lang doen, want zoveel mooie nummers geschreven!!
Door mijn verjaardag had ik weer even contact met Marlies, verjaardagen vergeten we niet, maar verder is het contact minimaal. Haar hondje overleed vorige week.
Dagmar, die samen met Marlies naar mij toe kwam kan ik nergens meer vinden, ze is de dag na mij jarig, ik ben haar kwijt.
Ik heb nooit echte vriendinnen gehad, zo iemand waar je (bijna) alles mee deelt. De enige waar ik, vooral toen we wat ouder waren veel mee deelde, was Ina de zus van Joop.
Verkering op je zestiende bevordert het hebben van vriendinnen ook niet en ik denk ook niet dat ik er behoefte aan had.
Het is wel iets dat me best bezig houdt de laatste tijd, ik wil het ook op gaan schrijven, hoe alles zo gekomen is.
Een beetje duidelijkheid, ook voor mezelf. Gewoon dat het ergens staat, dat vind ik dan wel fijn.
